حجت الاسلام والمسلمین سهراب مظفری میانجی نماینده آیات عظام شبیری زنجانی وعلوی گرگانی و کارشناس دینی درباره اهمیت دوران زندگی امام حسین(ع) در گفتگو با قدس آنلاین، گفت: دوران حیات و زندگی امام حسین علیه السلام، حتی دوران جنینی ایشان دوران خاصی بوده که دارای شاخصه های منحصر به فردی است که فقط مختص به ایشان است، براساس روایات هنگامی که امین وحی خبر شهادت امام حسین (ع)  را به رسول خدا داد و ایشان هم به حضرت فاطمه در زمان بارداری ابلاغ کرد؛ مادر از شنیدن این خبر محزون شد، اما بعد از آنکه جبرئیل از الطاف خداوندی نسبت به امام حسین (ع) سخن گفت حضرت فاطمه راضی به رضای خدا شد.

وی با بیان روایتی از امام سوم شیعیان افزود: امام حسین (ع) مظهر رشادت و بندگی تام خداست به نحوی که در بسیاری از روایاتی که از بزرگان دینی رسیده عبودیت و بندگی خدا در سراسر عمر با برکتشان هویداست، این مساله به قدری برای امام سوم شیعیان حائز اهمیت بوده که از ایشان نقل شده فردی خدمت امام حسین (ع) رفت و خطاب به ایشان گفت: من شخصی گناهگارم که نمی توانم خود را از معصیت نگه دارم مرا پند و اندرزی بده، آنگاه حضرت امام حسین(ع) فرمود: پنج کار را انجام نده بعد هر گناهی می خواهی انجام ده، اول از رزق و روزی خدا نخور، دوم از ولایت خدا خارج شو، سوم جایی را پیدا کن که خدا تو را نبیند هر چه  می خواهی انجام ده، چهارم وقتی ملک الموت برای قبض روح تو آمد  از او جلوگیری کن و در نهایت وقتی مالک دوزخ تو را وارد جهنم کرد داخل نشو؛ آن زمان هر گناهی مایلی انجام بده، درس ها و عبرت آموزیهایی که در سراسر حیات امام حسین (ع) برای مومنان و مسلمانان نقل شده بسیار جای تدبر و تفکر دارد، چرا که محبت امام حسین (ع) اگر در جان و قلب مومنین خانه کند منجر به  جریان سازی دینی وانقلابی می شود که پشت مستکبران و زورگویان عالم را به خاک می افکند.

استاد مسائل دینی خاطر نشان کرد: امام حسین (ع) از کودکی بسیار مورد توجه پیامبر اکرم (ص) بود، در روایت آمده است که رسول گرامی اسلام با همراهان از راهی عبور میکردند، چند کودک در حال بازی را مشاهده فرمودند، ناگهان یکی از کودکان را بغل کردند  و روی دامن مبارک نشاندند و وسط دو چشمش را بوسیده و بسیار نوازش کردند، همراهان علت این ملاطفت با کودک را پرسیدند،  حضرت فرمود روزی دیدم این بچه با حسین من بازی می کند وخاک پای حسین را به صورت و چشمش می مالید از این جهت دوستش دارم چون دوستدار حسین من است و جبرئیل به من خبر داد که او جزو یاران حسین من خواهد بود. آن زمان حضرت فرمود: خدا دوست بدارد انکه را حسین را دوست می دارد. حب امام حسین و علاقمندی به استفاده از سیره ایشان که به نوعی یاری رساندن به امام حسین و یاری به دین جد امام است منجر به افزایش عنایت پیامبر اکرم و در نهایت خداوند متعال به انسان می شود، چرا که امام حسین(ع) بیدار بخش جهان اسلام است و برای ماندن دین اسلام آن هم دینی که جدش معرفی کرد از اهدای جان خود و عزیزانش دریغ نکرد.

 حجت الاسلام و المسلمین سهراب مظفری میانجی گفت: هدف امام حسین (ع) در روز عاشورا برپایی امر به معروف و نهی از منکر عنوان شده است؛ هر چند به جای آوردن واجباتی چون نماز و روزه در اسلام اصل است اما هدف کلی امام علیه مستکبران و ظالمانی بود که می خواستند با رفتارهای غیر اسلامی، اصل اسلام را خاموش و صدای وحی ونبوت و قرآن را برای همیشه تاریخ ساکت کنند؛ لذا هدف مهم امام حسین (ع) در روز عاشورا حفظ اساس اسلامی بود که توسط بنی امیه به خطر افتاده بود، از این رو حفظ اسلام و بنیان های اسلامی اصیل در همه زمانها و در زمان ما نیز از جمله ویژگی ها و شاخص هایی است که می تواند ما را به امام حسین و یاری رساندن به او نزدیک تر کند.

وی افزود: قطعا امام حسین (ع) بهترین زمان را برای حفظ اساس اسلام و رودرویی با کفر ونقاق انتخاب کرد، هر چند معاویه دشمن سرسخت پیامبر واهل بیت بود و برای خاموش کردن نور اسلام و قرآن می کوشید اما برای حفظ موقعیت خود با حفظ ظواهر در پیش چشم مردم به دین هتاکی نمی کرد و در برابر دیدگان امت اسلامی خلاف شرع انجام نمی داد، بنابراین مردم  نیز وی را فردی متعهد و متدین واقعی می شماردند واحتمال کفر ونفاق در او نمی دادند بلکه حتی وی را کاتب وحی و دایی مسلمانان لقب دادده بودند، بدان جهت امام در زمان خلافت یزید بن معاویه اقدام به مبارزه کرد، تبیین مسائل فوق وزمان شناسی و چگونگی برخورد با کفر و نفاق و تبیین چرایی شهادت و جهاد امام حسین (ع) موضوعی است که در کنار تحریک عاطفی شیعیان و محبان امام به جوانان عنوان شود، چرا که تحکیم مبانی اعتقادی در سایه تحرک عاطفه و عقل  با هم شدنی است، اگر فقط به جنبه عاطفی نگاه شود و در مجالس میلاد یا شهادت امام حسین(ع) به ضرورت آگاهی رشد عقلی مردم در چرایی قیام واهداف امام توجه نشود، صرفا گفته ها به زودی فراموش می شود؛ بنابراین اهمیت حضور علما در کنار مداحان در مجالس جشن و سرور ولادت امام حسین(ع) بسیار الزامی است.

استاد مسائل دینی در پایان تاکید نمود: از این رو بر همگان بالاخص علمای محترم لازم است که این را مهم را مد نظر قرار دهند که در کنار تحریک احساسات بنا بر توصیه های قرآنی هدایت  عقول را به سمت امام حسین(ع) و چرایی قیام و عظمت ایشان که تا قرن ها پس از شهادت ماندگار شده بسیار ضروری است.

انتهای پیام/